واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) از جمله فناوری‌های نوینی هستند که به تدریج جای خود را در دنیای ورزش باز می‌کنند. VR با ایجاد محیط‌های تمرینی شبیه‌سازی‌شده، به ورزشکاران این امکان را می‌دهد تا در شرایط مشابه مسابقه و بدون خطر آسیب‌دیدگی تمرین کنند. برای مثال، یک راننده مسابقه می‌تواند پیست‌های مختلف را در یک محیط VR تجربه کند یا یک فوتبالیست ضربات پنالتی را در یک استادیوم مجازی تمرین کند.

واقعیت افزوده نیز با افزودن عناصر دیجیتالی به دنیای واقعی، فرصت‌های جدیدی را برای تمرین و آموزش فراهم می‌کند. به عنوان مثال، یک بازیکن بسکتبال می‌تواند با استفاده از عینک AR، راهنمایی‌های بصری در مورد نحوه صحیح پرتاب توپ را در زمین واقعی دریافت کند.

این فناوری‌ها می‌توانند تجربه تمرین را جذاب‌تر و موثرتر کنند و به ورزشکاران کمک کنند تا مهارت‌های خود را در شرایط کنترل‌شده و تکراری بهبود بخشند. همچنین، VR می‌تواند برای توانبخشی پس از آسیب‌دیدگی نیز کاربرد داشته باشد، زیرا امکان انجام تمرینات خاص در یک محیط ایمن را فراهم می‌کند.

با پیشرفت این فناوری‌ها، انتظار می‌رود که نقش آن‌ها در آماده‌سازی ورزشکاران برای مسابقات و بهبود عملکرد آن‌ها به طور چشمگیری افزایش یابد و روش‌های سنتی تمرین را تکمیل کنند.